Voor zijn 25-jarige aanwezigheid op de golfclub bood Philippe een wedstrijd aan voor de leden. Deze chapman werd in zeer variabele weersomstandigheden betwist. De baan had dringend nood aan water maar dit weekend was het een beetje teveel van het goede. Desondanks de minder gunstige klimatologische omstandigheden werd er toch nog puik gepresteerd.
In de eerste categorie waren Raf en Cedric Ramaekers opnieuw aan het feest. Zij scoorden samen 40 punten en dat bleek net voldoende om Jerome Gijsen en Maarten Luys van zich af te schudden. Clubhuisverantwoordelijke Erik Vautmans finishte samen met Bruno Steensels op de laagste trede van het podium. De top-vijf werd door de duo’s Benoit Levecq-Bea Natens en Luc Brabanders-Paul Hansen vervolledigd.
In de tweede reeks waren de scores wat lager. Hier volstonden de 37 punten van Mich Pyls en Maurice Vanschoenbeek voor de overwinning. Zij wonnen met het kleinste verschil van Katrien Koninckx en Henk Nouwen. De derde plaats was voor Georgios Mihailidis en Jean-Pierre Cuypers ten nadele van Chantal Castro en Erik Vanbaelen.
Voor de prijsuitreiking werd Philippe Vanderstricht gehuldigd. De speech van de Voorzitter vindt u hieronder terug.
Van Latemse voetballende badmintonner tot Directeur van de Royal Limburg Golf
Beste vrienden, beste Philippe,
Mijn taak bestaat erin op 5’ een carrière van 25-jaar te bundelen.
En dus volgt een beetje geschiedenis, en ook clubgeschiedenis.
Wij schrijven 1994: de plaats van head-pro op LGCC was vacant na het vertrek van Joop Renders.
Samen met 8 andere kandidaten had een zekere Philippe Vanderstricht zijn kandidatuur gesteld.
Hij was ons eerlijk gezegd totaal onbekend en werd onmiddellijk aan een grondig verhoor blootgesteld door onze betreurde en strenge kapitein Simon Boes.
De besluiten van Simon waren zeer positief: die jongen heeft stijl en opvoeding, heeft een goede golfopleiding gehad o.a. bij George Will, geeft onderricht volgens de normen van de Engelse PGA en niet te verwaarlozen besloot onze Cristal Alken kapitein: hij is de telg van een bekende Gentse brouwersfamilie.
Bovendien, en dat wisten wij toen niet: de mama van Philippe draagt de familienaam Vercoutere. U moet weten dat een illuster familielid, nl. Alfred Vercoutere, kapitein was van de Ravenstein, heroprichter, financierder en voorzitter van Oostende na de verwoestingen van de 2de wereldoorlog, en ook voorzitter van de KBGF.
Het is trouwens Alfred Vercoutere die hier in Houthalen aanwezig was bij de inhuldiging van het parcours en de officiële speech heeft gehouden als voorzitter van onze golffederatie.
Dus was onze Vanderstricht 2-maal uit het goede hout gesneden.
Simon Boes voegde een merkwaardig en profetisch zinnetje toe aan zijn advies: die jongen gaat het verder schoppen dan pro van de LGCC.
Wij hebben toen een Raad van Bestuur gehouden op het terras van Simon in St. Lambrechts-Herk en Philippe kwam zich een 2de maal voorstellen. Dit was in aanwezigheid van benevens Simon en mijzelf, Fritz Frederix en Gerard Geerdink en wij beslisten de ongekende Philippe aan te stellen als head-pro, met daaraan gekoppeld de uitbating van de pro-shop.
Philippe stelde zich aan de leden voor op de eerstvolgende prijsuitdeling einde juli 1994, hetgeen bij een aantal dames onmiddellijk de reactie uitlokte: hij ziet er goed en sportief, maar toch nog zeer jong uit, en Philippe startte als 26-jarige op 15 augustus 1994.
Niet verloofd, notoire long-hitter, een beetje een boemmeleir,, bacardi-specialist, af en toe een proces met de golf GTI; vrij vlug won Philippe met zijn aangeboren discretie de sympathie van de leden en van de jeugd en startte een mooie pro-carrière op onze club.
In 1996 vierden wij ons 30-jarig jubileum en ik had Philippe gevraagd om een artikel te schrijven in ons gekend lustrumboek. Het werden 3 goede bladzijden met heel wat tips en met als titel : het terrein van de LGCC door de ogen van een golfprofessional. Het is nog steeds actueel en ik raad alle leden aan om dit artikel eens terug te lezen.
Enkele weken na dit lustrumfeest trad Philippe, die hoopte de ware gevonden te hebben, in het huwelijk met een Limburgse met West-Vlaamse roots ( of is het andersom ).
Hij heeft West-Vlaams moeten leren spreken, en zij heeft wat frans moeten leren.
De golf GTI was inmiddels na een diefstal in het kanaal beland, ik was quasi directe getuige, en hij kocht onmiddellijk een break met het oog op de familieuitbreiding.
Dat duurde wel enkele jaren en toen kon het niet vlug genoeg gaan want op een goede 4 maanden tijd van elkaar waren er plots twee kinderen van dezelfde moeder, en naar het schijnt van dezelfde vader, maar dat is een verhaal apart, en daar kan ik ook een boek over schrijven.
In een leeg vliegtuig op terugkeer van een Egypte-reis, juist na nine-eleven in het najaar 2001, beraadden Simon en ikzelf ons over de aanstelling van Philippe als baancommissaris.
Benevens zijn functie als pro zou Philippe tevens de greenkeeper begeleiden aangezien hij heel wat interesse had en kennis had opgedaan inzake terrein en terreinbeheer
De Raad van Bestuur stemde in en ontlaste op die wijze de terreincommissie van de dagelijkse opvolging van het terrein en het personeel.
In 2009 weerom nieuwe besprekingen. Philippe stelde een einde aan zijn activiteiten als pro en werd technisch directeur van de club. In feite was het een duobaan samen met de manager, waarbij ieder een aantal eigen bevoegdheden uitoefende, waarbij tevens een aantal functies samen werden uitgeoefend en waarin zij dus inwisselbaar waren.
Met het vertrek van de manager begin 2014 volgde de laatste sprong waarbij Philippe Directeur werd van de club, en de hele clubleiding op zich nam van het personeel, de boekhouding, het terrein enz.
Het was merkwaardig hoe een oorspronkelijke golfpro zich op enkele weken tijd inwerkte in de boekhouding van een vzw, personeelsbeheer, horeca, milieuproblematiek enz.
Ik ken weinig mensen, ook in mijn persoonlijk professioneel leven, die zich zonder beperking en met zulke motivatie inzetten voor hun job, bij Philippe is het bijna een roeping.
Hij staat op met de club, gaat ermee slapen en Myriam mag er langs liggen.
Wat ik persoonlijk altijd zeer geapprecieerd heb, en dat was ik vroeger hier nooit tegengekomen in hoofde van personeel, is het lanceren van ideeën, de zin voor initiatief: hij denkt na over zijn functie, overweegt hypotheses, doet voorstellen, en zoekt de financieel gunstigste oplossing.
De perikelen van de laatste maanden met de uitbating hebben van hem het uiterste gevraagd, 70 à 80 uren werden per week gepresteerd en de hele familie werd zelfs opgetrommeld om de service voor de leden in het clubhuis te kunnen garanderen
Er zijn natuurlijk ook gebreken:
-de afstand van zijn drives is wat verminderd – hij is dan ook zo gelukkig om als meer dan 50-jarige pro van de gele tees te mogen starten;
-zijn barbaarse wijncultuur,
– zijn blinde verslaving aan de bacardi, met de jaren moet de cola wel decafeïné zijn of meneer slaapt niet goed.
Philippe, tenzij je het voorzitterschap ambieert, heb je bij ons zowat alles gehad wat de club U kan bieden. Als je braaf zijt zal je in 2033 .?? als Directeur Uw pensioen tegemoet gaan.
Beste vrienden, ik hoop dat U realiseert dat de club en dus ook jullie allen, over een zeer goede directeur beschikken.
Van de ene kan mag ik niet te veel met lof zwaaien, maar van de andere kant moet het gezegd worden, en ik heb het ook bij de Raad van Bestuur op het hart gedrukt dat wij met Philippe over een schitterend element beschikken die vele clubs ons benijden. Houdt hem in ere.
Vandaag vieren wij een zilveren bruiloft, 25-jaar, het is een mooi lustrum van wederzijds vertrouwen.
Uiteraard wil ik Myriam en de kinderen hier ook in betrekken, want zij maken ook deel uit van Uw familie en van onze golffamilie.
Hartelijk dank voor dit mooie tornooi, voor de fijne prijzentafel en wat mij betreft ad multos annos.
18 augustus 2019
Benoit LEVECQ
Voorzitter
